EN YAKIN ARKADAŞIMIN ARTIK EV ARKADAŞIM OLMASINI İSTİYORUM..
Haksızlık etmek istemem hiç bir şekilde ama sanırım beş yıllık süre içinde senin ağzından benim için çıkan en anlamlı cümleydi bu. İlk okuduğumda hiç bir anlam veremedim '' ne diyor bu geri zekalı sevgilim '' dedim ama sonradan anladım altındaki manayı.
''En yakın arkadaşımın artık ev arkadaşım olmasını istiyorum..'' diyordun. Tam da giderken yanımdan. Bir evlilik teklifiyse kabul ediyorum şimdiden söyleyeyim. :) Tereyağı gibi eridim çünkü bu cümle karşısında.
Hafta içinde yine kavga ettik, didiştik, birbirimizi yedik ama kapıdan girdiğin o anda işte bu dedim. Evimin ''altın topu'' geldi. Hoşgeldin öpücüğüyle beraber benim olan seni tekrar hatırladım. O kokun çünkü bana kendim dahil birçok şeyi unutturan..
O kadar özlüyoruz ki birbirimizi ufacık 24 saate koca koca anılar koyalım istiyoruz. Beraber paylaştığımız yeni 24 saatler gelene kadar bizi diri tutacak bir şeyler yaşayalım istiyoruz. Yaşayalım ki hafta içi özlediğimizde önce onları hatırlayalım, hatırlayalım ki kavga etmeyelim. Kavga etmemiz çok normal aslında çünkü belki ikimizde birbirimizi suçluyoruz ayrı kaldığımız zamanlar için. Gidişindeki kavgamız gibi..
Gelir gelmez çıktık dışarı yemek yemeye. Belki dikkat ettin bilmiyorum ama sürekli gözünün içine baktım çünkü anlattığın kötü şeylerde bile gözünde mutluluğu görüyordum, yada bana öyle geliyordu. Emin olmak için bir daha bakıyordum. Evet öyleydi mutluydun bence..
Gece haftanın yorgunluğuna dayanamadım ve uykuya yenildin. Senin horlamalarınla farkettim bunu. İyi geceler dedim ve öpüp kokunu içime çekerek uğurladım seni uykuya. Ama sen farketmedin bile. Normalde balık gibi uzatırdın dudaklarını çünkü iyi geceler diyemeyerek uykusuzluktan. :)
Sabah uyandım yanımda sen. Benim için çok kıymetli vakitler bunlar işte. Her gün hayalini kuruyorum sabah her uyanışımda yanımda seni göreceğim günlerin. Uyandık, çıktık akşama kadar gezdik gezdik ve akşam oldu. Sindrellla kül kedisine yine dönüştü her hafta olduğu gibi. Ama artık üzülmüyorum eskisi kadar çünkü bir sonraki hafta tekrar Sindrella'mla beraber olacağım.
Yolda evlilik zamanı, aileler vs vs gibi şeyerden konuşurken birden o mesaj geldi.. '' En yakın arkadaşımın artık ev arkadaşım olmasını istiyorum''.. İlk etapta anlamadım. Ayrı eve çıkmak istiyorsun yakın bi arkadaşınla diye düşündüm. Sonradan jeton düşünce gevşedi gönlümün yağları. İlk kez böylesi bir cümleyle karşılaşmıştım. Belki de ''Seni seviyorum'' demenin '' Artık Evlenelim'' diyordu cümlenin özetinde ama hiç bir zaman böyle güzel anlatabileceğini düşünmemiştim. Çünkü en başından beri etkili cümleler kuran seni duygulandıran bendim ve bu cümlelerden etkilenen ve ağlayan sendin. Bu ilkti.. İlk kez bir cümlen yüzünden çiseliyordu kirpiğime mutluluk yağmuru..
Şimdi ne mi yapmayı düşünüyorum. Evlilik teklifi ederken acaba ilk günkü gibi '' Ölene dek benim nazımı çekmeye hazır mısın '' mı desem yoksa '' En yakın arkadaşın sana ev arkadaşı olmayı teklif ediyor'' mu desem bilemiyorum. Beki de başka birşey bulurum o zamana kadar.. Kim bilir??
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder